Veronica Mills

Veronica Mills

• Wiek: 19 lat • Grupa: Klasa Umysłu • Patron: Wilk • Żywioł: Powietrze •
• Miejsce zamieszkania: Akademik • Wizerunek: Emma Roberts •

Charakter

Jak na kogoś, kogo otaczają postacie żywcem wyjęte z legend, bajek oraz tanich filmów akcji, jest zaskakująco sceptyczna. Cyniczna zresztą też, a sarkazm dosypuje do porannej kawy, którą zresztą pije w zastraszających ilościach. Wieczny brak snu spowodowany wizytami nocnych gości - i to nie takich, których powinna przyjmować typowo zbuntowana nastolatka - wywołuje chroniczne zmęczenie, nieustanny stres, niechęć do wszystkiego co żyje oraz drażliwość. Radość z życia, optymizm oraz ogólne szczęście są niczym krzyż na tego kawopijczego wampira. A mimo to potrafi odnaleźć się w towarzystwie, czarny humor i mocna głowa to klucz do sukcesu. Podobno. Tak czy inaczej, nie pozwala się do siebie zbliżyć, wszelkie emocje tłumi w sobie a o problemach z własnej woli nigdy nie opowie. Jej dobrą stroną...pfff, jaka dobra strona? Chcesz wyciągnąć do niej rękę? Przebić się przez ten mur uprzedzeń oraz nieufności? Przygotuj się więc na pełen politowania wzrok oraz teatralne parsknięcie śmiechem.
Po prostuj...Daj. Jej. Spokój.
I pozwól spać dalej.

Biografia

Urodziła się jako drugie dziecko rodziny Mills, zimowego wieczoru roku 1997. Nie towarzyszyło temu wydarzeniu żadne wyjątkowe zdarzenie, ani jeden znak na ziemi oraz niebie się nie pojawił i generalnie byłoby wszystko w porządku, gdyby nie paparazzi przyklejeni do szyb szpitala Świętej Heleny. Tak, narodziny potomka słynnej aktorki Alicii Fierro oraz biznesmena Roberta Millsa były łakomym kąskiem, w tych mrocznych czasach pozbawionych facebooka, instagrama oraz snapchata. Niemniej poród przebiegł bezproblemowo, a na świat przyszła prześliczna dziewczynka która rozwijała się bezproblemowo w otoczeniu hordy niań, nadopiekuńczego starszego brata nosząc różowe sukienki balowe księżniczki podczas oglądania Motomyszy z Marsa (Modo taki sexy). I tak ta sielanka trwała do ósmych urodzin, kiedy podczas przyjęcia jedno z zaproszonych dzieci poślizgnęło się i utopiło się w basenie. Przez kilka następnych miesięcy dosyć często bawiła się z nim w chowanego, do czasu aż nie zaczęto jej prowadzać na terapie do miło uśmiechających się pań terapeutek. Tak, tak, uznano że malutka Veronica przeżyła głęboką traumę stąd skłonność do nadawania konkretnych tożsamości wymyślonym przyjaciołom. Aby pozbyć się przemiłych pań mów-mi-Judith/Clarie/Ruby-Veronico-jesteśmy-przecież-przyjaciółkami, panienka Mills nauczyła się dosyć szybko milczeć, fałszywie się uśmiechać oraz kryć ze swoimi uczuciami. Duchy dalej jej towarzyszyły, a chęć pomocy przysporzyła jej kilka złamań, pare nieprzewidzianych wizyt w areszcie za liczne włamania oraz kradzież samochodu. A nie, to zrobiła już z własnej woli. Każda jedenastolatka marzy o własnym jaguarze, a że zwierze zagrożone to trzeba zadowolić się tym co ma się pod ręką. Niestety, pragnienie niesienia pomocy udręczonym duszom - albo raczej wymuszenie tego przez przerażające byty - sprowadziło ją wprost w ręce seryjnego mordercy, ryzyko utraty życia było na tyle duże że uaktywniło zdolność telekinezy. Ale co zrobić, gdy zaczyna cię dręczyć jego duch? Bardzo proste, wystarczy uciec. Na przykład do domu Pani Finix przy aprobacie matki, niechęci ojca oraz słonych łzach braciszka nad jego słodziutką - huehue - szesnastoletnią siostrzyczką.